In een stil hoekje van een hotellobby, restaurant of café. Tijdens een stevige wandeling langs het strand, door de duinen of in het bos. Daar beginnen de eerste gesprekken meestal.

Men vertelt waar men mee zit, waar men tegenaan loopt, wat wellicht beter kan, waarom succes uitblijft, de omzet stagneert, de innovatie stokt, medewerkers niet optimaal presteren, wat men het liefst zou willen, waar men van droomt, waarom men het over een andere boeg wil gooien, op zoek is naar relevantie, de tijdgeest beter wil begrijpen, het idee waar men al een tijdje mee rond loopt.

Ik luister. Stel vragen. Zeg domme dingen. Moedig aan. Vraag door. Graaf dieper. Ben klankbord en spiegel. En heb geen oordeel. Schort bevindingen nog even op. Als vanzelf komt er na verloop van tijd ruimte voor verandering. Voor nieuwe inzichten. Gedachten worden concreter. Diepere lagen worden aangeboord. Langzaamaan wordt duidelijk waar het werkelijk om gaat. Wat de vraag achter de vraag is. Waar het probleem zit. En wat de oplossing zou kunnen zijn.

De voorwaarden waaronder deze gesprekken plaatsvinden zijn wezenlijk. Uit de dagelijkse routine, in een andere omgeving en vaak ook nog eens met minder formele kleding aan, oftewel wanneer de bestuurder of ondernemer uit z’n professionele context is, draagt eraan bij dat vaste overtuigingen loskomen. Nieuwe inzichten zich aandienen. Er langzaamaan ruimte komt voor vernieuwing en verandering.

In een tweede en zeker in een derde gesprek, praat je al met elkaar op een ander niveau. Is de instrumentele invalshoek ingeruild voor het zoeken naar betekenis en relevantie. Is logica en rationaliteit vervangen door diepere drijfveren. Is de tijd rijp om conclusies te trekken. Bevindingen te borgen.

Foto’s Mark van den Brink, José van Riele en Lloyd Hotel Amsterdam. De foto’s van Mark en José zijn uit mijn boekje ‘Liefde op het eerste gezicht’. Onder het kopje ‘publicaties‘ kun je dit boekje downloaden.